Wat als je favoriete artiest geen geweldige persoon is?

Wat als je favoriete artiest geen geweldige persoon is? Dat vraag ik me nu al een tijdje af. Er is een artiest in het bijzonder waar ik het over willen hebben genaamd Richie van ‘Social Repose’ over wie ik een paar maanden geleden een blogpost schreef. Sinds dan is er vanalles gebeurd rond hem. Hij heeft zijn vriendin, die ook een youtuber is, bedrogen (meer dan een keer) en probeerde de schuld te schuiven op haar. Er kwamen nog allemaal dingen over hem uit die niet positief waren en hij zei ook dingen die niet helemaal oké waren, maar daar ga ik niet te veel op in gaan, want daar gaat dit niet over. Richie verloor veel abonnees en kreeg op elke video veel dislikes en reacties die zeiden dat wat hij gedaan en gezegd had echt niet kon. Deze zijn ondertussen wel afgenomen, maar er blijven mensen zoals mij over: wat moet ik doen, ik vind zijn muziek leuk, maar hij is een slecht persoon?

Richie kwam met nieuwe muziek en omdat ik nog steeds geabonneerd was op zijn channel kwam ik deze tegen. En wat hou ik van zijn werk. Zijn muziek is heel artistiek en ik hou er gewoon zo van. Maar wat dan met wat hij heeft gedaan? Ik was niet de enigste die me dat afvroeg. Ik vind hem niet leuk als persoon, maar wel als artiest. En ik denk dat het oké is om die los van elkaar te koppelen. Het is toch niet omdat ik hem als persoon geen geweldig mens vind dat ik zijn muziek niet goed vind, toch? Daar had ik het wel even moeilijk mee, want wat zegt dat over mij?

Misschien ken je Melanie Martinez en wat er met haar gebeurd is, maar anders leg ik het even kort uit. Ze is een zangeres en werd beschuldigd van verkrachting. Men weet niet of dit echt is of niet, maar ook hier zat ik met dezelfde gedachte: ik hou van haar muziek, maar als ze een verkrachter is kan ik haar toch niet steunen?

Dit is geen gemakkelijk onderwerp en ik weet niet zo goed wat te doen, want hun muziek vind ik geweldig. Wat zijn jouw gedachtes hierover?

Advertenties

Over make-up: ‘Waarom?’

Het laatste stukje van de make-up serie: waarom zou je make-up gebruiken?

Ik gebruik make-up omdat ik het leuk vind. Ik hou ervan om artistiek bezig te zijn en van alles uit te proberen. Waarom ik het zeker niet doe: mannen imponeren. Hoeveel keer ik de vraag ‘Voor wie heb je je make-up opgedaan?’ heb gekregen, kan ik je niet zeggen, maar zeker veel te veel. Ik gebruik make-up voor mezelf, niet voor iemand anders!

Ik gebruik het ook niet omdat ik dan meer zelfvertrouwen zou krijgen. Ik voel me wel stoerder met een scherpe wing van eyeliner, maar het is niet dat ik make-up opdoe omdat ik me anders niet goed zou voelen. Misschien is dit voor andere mensen anders en ik begrijp dat je je wat zelfzekerder zou voelen met make-up op, maar ik hoop dat dat niet de enigste reden is dat je het gebruikt. Want make-up is fun! En als je dat niet vindt, is dat ook oké. Make-up is niet iets wat je verplicht moet gebruiken en ik hoop dat niemand zich ooit schuldig voelt omdat ie geen make-up opheeft. Het is niet dat je alleen mooi bent als je make-up gebruikt. Schoonheid en make-up worden vaak samen gebruikt, maar dat vind ik niet nodig!

Waarom gebruik jij wel of geen make-up?

Over make-up: ‘Wie?’

Vandaag ga ik verder met de serie over make-up: voor wie is make-up?

Veel mensen zouden hier volmonding op antwoorden: meisjes natuurlijk. Maar daar ben ik het niet mee eens! Nergens staat geschreven dat make-up enkel voor meisjes is en ik vind het zelfs heel erg dat men jongens de kunst van make-up zouden afnemen, gewoon omdat ze een jongen zijn. Make-up is inderdaad het meest beoefend door meisjes, maar dat wil niet zeggen dat jongens dat niet mogen doen. Tegenwoordig duiken er op het internet steeds vaker mannelijke make-upartisten op, maar er zijn nog te vaak jongens die haat krijgen omdat ze graag experimenteren met make-up. Wat ik ook te vaak lees is dat jongens die make-up gebruiken homo zouden zijn. Hetero’s kunnen even goed make-up dragen. Sinds wanneer bepaald je uiterlijk je geaardheid? Ik denk dat dit bij ons in het Westen slechter is dan in bijvoorbeeld Azië: in K-Pop dragen de meeste jongens make-up, zonder vooroordelen. Waarom kan dat bij ons niet?

Bovendien zijn er ook veel meisjes die helemaal niets moeten weten van make-up en dat is ook hun volste recht. Het is niet omdat je een meisje bent dat je make-up moet gebruiken. Make-up is geen verplichting.

Wat is dat toch met die gender roles?

Ook vind ik dat make-up iets is voor elke leeftijd. Natuurlijk vind ik kinderen van 6 jaar die heel hun gezicht geplamuurd hebben niet het beste wat er is, maar wie ben ik om te zeggen dat ze dat niet mogen doen? Het zelfde met oudere mensen. Het is niet omdat je al wat ouder bent dat je geen make-up meer mag gebruiken.

Ik vind dat make-up iets is voor iedereen. Het maakt niet uit wat je geslacht, geaardheid of leeftijd is. Hoe denk jij hierover?

Over make-up: ‘Wat en hoe?’

Al even wou ik wat schrijven over het onderwerp ‘make-up’ en nu is het dan zover! Er zullen na deze blogpost nog twee andere blogposts online komen over ‘Wie?’ en ‘Waarom?’ en ik kijk er enorm naar uit, want make-up betekent zoveel voor mij. Alles wat ik in deze serie zal schrijven is mijn eigen mening en ik kan niet wachten om te weten hoe jullie denken over deze dingen.

Wat?

Onder make-up versta ik alles wat je op je gezicht (of eigenlijk heel je lichaam) kan aanbrengen. Nagellak vind ik een beetje een twijfelaar, maar wordt ook vaak make-up genoemd. Men kan eigenlijk alles gebruiken als make-up, maar niet alles is even gezond voor je huid. (Ik zou je gezicht niet beginnen verven met muurverf)

Make-up wordt al een lange tijd gebruikt voor het gezicht bepaalde accenten te geven en zich op te maken, maar ook om zich artistiek te uiten. Het wordt niet alleen gebruikt in het dagelijks leven maar ook op het toneel of bij fotografie.

Hoe?

Wat ik het belangrijkste vind aan make-up is dat je het gebruikt zoals je wil. Wil je je gewoon wat opmaken, of ga je graag dramatisch? Dat is helemaal jouw keuze! Er bestaan zoveel tutorials, maar dat wil niet zeggen dat je deze moet volgen. De meeste mensen gebruiken make-up borstels om make-up aan te brengen, maar als jij liever bijvoorbeeld je vingers gebruikt omdat dat voor jou het beste is. Wees uniek en doe wat jij leuk vindt en wat voor jou werkt. Voor mij is make-up een kunst, wat betekent dat je er elke kant mee kan opgaan. Het hoeft dan ook helemaal niet perfect te zijn. Hoeveel make-up je gebruikt en of je make-up gebruikt is helemaal aan jou. Make-up is een vrijheid en daar hou ik zo van!

Wat denk jij over make-up?

The Blogger Recognition Award

Ongeveer een jaar geleden het is echt erg werd ik genomineerd door Maya Willemse voor ‘The Blogger Recognition Award’. Heel erg bedankt voor deze nominatie en sorry dat deze nu pas online komt, maar ik ben niet zo erg goed met up-to-date blijven. Het positieve is dat ie er uiteindelijk toch nog is gekomen. 😉 Ik ga binnenkort ook nog blogposten plaatsen die al voor een jaar of zo in mijn concepten staan, maar nooit af zijn geraakt. Oké, laten we beginnen. Dit zijn de regels van deze award:

• Write a post to show your award.
• Thank the blogger who nominated you and leave a link to their blog.
• Give a brief story of how and why you started blogging.
• Give two pieces of advice you would give to brand new bloggers.
• (Select 15 other bloggers you want to give this award to.)
• (Comment on each blog letting them know you have nominated them giving the link to the post you have created.)

25 oktober 2015 plaatste ik mijn eerste blogpost over een liedje genaamd ‘You’re worth it’ (van Cimorelli, zeker eens de moeite om op te zoeken). Wow, ik wist niet dat ik al meer dan 2 jaar bezig was met bloggen! Hoewel dit mijn eerste blogpost was die je nu nog kan terugvinden op mijn blog, heb ik voordien ook al enkele blogposts geplaatst. Deze waren in het Engels en heb ik verwijderd, omdat ik op dat moment inzag dat in het Engels bloggen niets voor mij was. Dan heeft het even geduurd totdat ik een Nederlandstalige blogpost plaatste en ik officieel begon met deze blog! Ik schreef altijd al enorm graag en droomde er lang van om een eigen blog te hebben, maar om de een of andere reden begon ik er gewoon nooit aan. Toen ik een boek van Zoella las waarin het hoofdpersonage een blog had, besloot ik om de sprong te wagen en de juiste site te zoeken om een blog op te beginnen. Dat is WordPress geworden en, hoewel ik niet zo handig ben met technologie, toch was dit een goede keuze, want ik kan hier redelijk goed mee werken. Ik besloot ook om anoniem te bloggen en dat doe ik nu nog altijd, hoewel ik mezelf onlangs een pseudoniem ‘Lorien’ heb toegekend. Over de naam van mijn blog ‘Give A Smile Everyday’ moest ik niet zo lang nadenken en ik ben nog steeds wel redelijk blij met deze naam.

De basis was er en dan begon ik met af en toe blogposts of verhalen online te plaatsen. Het moment dat hier reactie op kwam, ook al was het maar van een persoon, begon ik steeds meer te houden van het bloggen en ik kan me niet inbeelden hoe het zou zijn zonder een blog!

Een tip voor beginnende bloggers is vooral: schrijf waarover je wil en wanneer je wil. De laatste tijd plaats ik minder posts omdat ik minder tijd heb, maar ook omdat ik wat onzeker ben over de kwaliteit van mijn schrijven. Maar het is oké om even niet meer te weten wat te schrijven of doen. Op die momenten is het belangrijk om jezelf even de tijd te geven en niet op te geven. Schrijf niet omdat je je verplicht voelt, maar omdat je iets wil delen of omdat je het leuk vindt om iets neer te schrijven. Schrijven over dingen die je leuk vindt, lijkt me dan ook een beetje voor de hand liggend. Jouw blog is (waarschijnlijk) gewoon een hobby, dus iets wat je graag zou moeten doen. Vergeet dat niet!

Een andere tip is: denk niet te veel na over likes en volgers. Het is leuk om veel volgers te hebben en populair te zijn, maar dat is niet het belangrijkste. Het moment dat je geobsedeerd begint te geraken door weergaven of likes en volgers en ze lager zijn dat je wou of verwachtte, is het denk ik tijd om even na te denken waarom je dit doet.

Ik wil Maya Willemse nog maar eens bedanken. Ga zeker eens een kijkje nemen op haar blog, want dat is zeker de moeite!

Ik ga voorlopig nog niemand nomineren, maar als jij deze award wil overnemen dan mag dat natuurlijk. Welk advies zou jij geven aan andere bloggers?

 

En toen zag ik Harry Styles live

Er zijn zo van die mensen die je toch wel minstens een keer in je leven wilt gezien hebben. Ed Sheeran is bijvoorbeeld zo iemand, net zoals Harry Styles. Dus toen ik ongeveer een jaar geleden te horen kreeg dat Harry Styles naar België zou komen, heb ik zonder te twijfelen 2 tickets gekocht.

16 maart was de dag. Ik stond op met stress, want toen ik mijn ticket had gekocht, had ik er niet echt goed over nagedacht. Ik had toen ook niemand om mee te gaan, dus nam ik mijn moeder mee. Ik keek er wel naar uit om Harry te zien, want ik hou echt van zijn nieuwe muziek. Ik was niet zo een grote fan van One Direction; hun muziek vond ik wel oke, maar daar bleef het een beetje bij voor mij. Harry was altijd wel mijn favoriet in 1D en toen zijn nieuw genre van muziek me zo beviel, sprong ik een gat in de lucht.

We vertrokken met de auto en reden tot aan een parking. Toen we bijna aan de parking aankwamen vroegen ze op Qmusic of mensen die onderweg waren naar Harry een berichtje wilden sturen. Dat deed ik en nog geen minuut erna werd ik gebeld door een onbekend nummer. Ik zei tegen mijn moeder, een beetje in paniek: ‘Mama, dat gaat Qmusic zijn!’ Eerst drukte ik af, maar men belde terug en onder aanmoediging van mijn moeder nam ik op. ‘Hallo, het is hier met Qmusic. Klopt het dat jij onderweg bent naar Harry Styles?’ En zo ben ik dus op de radio geweest! Dat is iets dat op mijn bucketlist stond, dus wauw!

Ondertussen kwamen we toe op de parking en namen we de tram richting het Sportpaleis. Rond kwart voor negen kwamen we daar toe en zochten we onze plaats. We hadden het voorprogramma gemist, maar dat vond ik niet zo erg, want ik kende de artiest niet. Onze plaats was echt goed! We hadden zitplaatsen, maar ik heb bijna het hele concert rechtgestaan.

De minuten tikten traag voorbij, maar om negen uur was het eindelijk zover. De lichten gingen uit, het geschreeuw werd luider en toen zag ik Harry Styles live.

Harry is een geweldige artiest en ook zijn band is super goed. Liedje na liedje genoot ik en was ik verwonderd dat de echte Harry Styles voor me stond en zo geweldig klonk. Hij was gewoon echt goed! Er waren ook veel kippenvelmomentjes en een moment dat denk ik altijd bij me gaat blijven is toen hij op een kleiner podium stond zonder band, met een pridevlag over zijn micro en het liedje ‘sweet creature’ zong. Adembenemend.

Harry sloot het concert af met de knaller ‘Kiwi’ en ik vertrok naar huis met een voldaan gevoel. En mijn mama, die heeft er ook wel van genoten, want toen we buitenkwamen zei ze: ‘Harry, dat is toch een aangename gast, hé.’

Voor jou, je weet wie je bent

Gefeliciteerd als je dit hebt gevonden! Gelukkige verjaardag meid! De reden dat ik dit online gooi, is dat ik vind dat heel de wereld moet weten hoe een geweldige vriendin jij bent. Ik hoop dat iedereen iemand in zijn/haar leven heeft die zo goed is als jou. Iemand bij wie je kan lachen en huilen, die er altijd voor je zal zijn en iemand die alle liefde verdient. Bedankt! xx

Om af te sluiten: dit is een lied waar herinneringen aanhangen. Altijd als ik dit lied hoor denk ik aan jou en ik denk dat dat altijd zo wel zal zijn. XD Moest je dit lied nog tegenkomen, dan hoop ik dat je aan mij denkt en een dansje doet, met of zonder mij, want er wordt veel te weinig gedanst in deze wereld!