Hallo iedereen! Al een tijdje plaatst Alex berichten op mijn blog, die we ‘Pimp that mind’ noemden. Deze krijgt echter een nieuwe naam: ‘Alex schrijft’! Maar er is nooit echt een kennismaking geweest of Alex heeft zich nooit echt voorgesteld. Daarom leek het me een leuk idee om een interview te doen met Alex, zodat jullie haar een beetje beter leren kennen.
Hey Alex!
Haaaaaaaaaaai :p
Stel jezelf eens even voor. 🙂
Hi, Ik ben dus Alex :p Ik ben 18 jaar en ga, als alles goed gaat, volgend jaar verpleegkunde studeren. En voor de rest is er eigenlijk niets zo speciaal aan mij. Gewoon de doorsnee van vreemdheid en niks meer of minder. Een beetje psycho af en toe, maar dat is wel ok ;). Al zeg ik het zelf.
Wat houdt je zoal bezig?
voorlopig is het vakantie dus heb ik veel tijd om alle series te bekijken die ik achter zit. (en dat zijn er een heleboel :p oeps) Verder ben ik ook nog verslaafd aan YouTube, boeken lezen, en playstation spelen is ook nog steeds een passie. Al ben ik ook graag creatief bezig; het hangt echt af van dag tot dag waar ik zin in heb of wat me bezig houdt. Ik ben fan van Black veil Brides, Sleeping with sirens, Twenty one pilots, Falling in reverse en ga zo nog maar even door… Maar ik denk dat deze info misschien wat overbodig is :p. Als ik heel eerlijk ben moet ik wel toegeven dat rondsnuffelen op tumblr mijn grootste zonde is. Ik hou ervan om op zoek te gaan naar quotes die mijn leven beschrijven of gewoon zo mooi zijn, alsook alle foto’s op Tumblr. Ik bedoel maar… Neem zelf maar eens een kijkje en je zal het wel snappen.
Schrijf je graag op mijn blog?
Deze vraag is eigenlijk een beetje overbodig, naar mijn mening dan toch. Ik denk niet dat ik op de blog zou schrijven als ik het niet leuk vond. Ik vind het zeer fijn om op de blog te schrijven. Ik kan er al mijn gevoelens op uiten en het is voor mij ook een manier om te leren omgaan met alle gedachten gevoelens die ik voel. Het is dus een soort van hulpmiddel geworden. Ik ben zeer blij dat ik op de blog mag schrijven. Al denk ik soms ook wel dat het naar de negatieve/ depressieve kant uitdraait, wat ik vaak niet bedoel, maar ja het is meestal hoe ik me op dat moment voel.
Waarom denk je dat ik je gevraagd heb om te schrijven op mijn blog?
Hier heb ik eerlijk gezegd geen antwoord op. Ik heb totaal geen idee waarom je mij gevraagd hebt om op de blog te schrijven, maar ik ben er wel heel blij mee 🙂
Waarover wil je zoal schrijven?
Waar ik over schrijf op de blog hangt vooral af van de stemming waar ik inzit op dat moment. Ik heb wel al enkele thema’s die ik wil uitwerken op de blog, maar ik heb nog geen idee hoe ik dit zal gaan uitwerken of hoe ik het zal neerpennen. Ik wil bijvoorbeeld nog zeer graag een post maken over geaardheid, angst,… en nog zoveel meer. Aan ideetjes dus zeker geen gebrek, het is eerder de creatieve uitwerking die nog wat ontbreekt.
Heel erg bedankt! Wil je nog iets kwijt?
Het enige wat ik graag nog kwijt wil is dat ik uitkijk naar de volgende post en een dikke merci om mij te laten schrijven !!
xx Alex
Bedankt voor het schrijven op mijn blog! ‘Alex schrijft’ zal ongeveer een keer per maand online komen en ik hoop dat jullie net zo benieuwd zijn als ik. 🙂
Je moet niet ver zoeken om haat, geweld of verdriet te vinden. Maar voor liefde en vriendschap, tederheid en vriendelijkheid, moet je soms al wat harder zoeken. But…
Love is everywhere
Je moet er proberen voor open te staan en ernaar op zoek gaan. Mijn oproep is dan ook: zoek vandaag de liefde, ook al zit het maar in iets klein, als een kindje dat naar je lacht of een buur die vriendelijk goeiedag zegt.
Hallo iedereen! In deze blogpost ga ik vertellen wat ik vind van de producten van het Kruidvat voor de gezichtsreiniging. Ik heb deze een tijdje uitgetest en het wordt dus tijd voor een review!
Oog make-up reiniging 2 phases, €1,69
We beginnen direct met mijn favoriete product. Dit product heeft zo de typische twee laagjes, eentje met olie en de andere een lotion, en daarom moet je er eens goed mee schudden voordat je het gebruikt. Ik vind dat deze make-up reiniger heel gemakkelijk je (waterproof) make-up verwijdert en dat is in principe alles wat ie moet doen. Het enigste wat ik niet zo leuk vind, is dat deze je huid vettig achterlaat, maar dan gebruik ik de gezichtslotion en dan is dat opgelost.
Oog make-up reiniging lotion, €1, 49 (België) of €0,99 (Nederland)
Deze lotion verwijdert ook make-up (duh), maar hier moet je toch geen waterproof make-up mee proberen te verwijderen. Oogschaduw en lipstick is allemaal geen probleem, maar mascara en eyeliner gaat al wat moeilijker. Deze is echter niet vettig!
Gezichtslotion, €1,79 (België) of €1,89 (Nederland)
up, die nog zouden blijven hangen zijn bij de andere producten, te verwijderen. Ik gebruik het dus om heel mijn gezicht nog eens te reinigen en dat doet het goed! Het enige nadeel vind ik, is dat het product wat pikt in de ogen, dus daar moet je een beetje voor oppassen. Voor de rest is het niet vettig en met huid heeft er nog nooit slecht op gereageerd.
Gezichtsschuim cleansing, deze vind ik niet meer op de site, maar was waarschijnlijk ook rond de 1 à 2 euro
Nadat ik mijn oog make-up heb verwijderd en de lotion heb gebruikt, gebruik ik dit. Het is dus een mousse en die doe ik in mijn handen met een beetje water en dan was ik mijn gezicht daarmee. Ik hou enorm van de geur van deze mousse. De mousse is misschien een beetje stijf, maar dat wordt beter als je er wat water bij doet. Mijn huid voelt heel zacht aan nadat ik dit heb gebruikt!
Ik ben zeker tevreden over deze producten en ik vind het een groot pluspunt dat ze echt goedkoop zijn! Heb jij al een product het Kruidvat voor gezichtsreiniging gebruikt en wat vond je ervan? Wat is jouw favoriet product om je make-up te verwijderen? Voor de mensen die interesse hebben in deze producten van het Kruidvat: alle Kruidvat gezichtsreiniging is momenteel 2 voor €2,99 in België en 2 voor €3 in Nederland. Hopelijk is dat ook nog zo als je dit leest. 😉
Dit is het derde en laatste deel van mijn Italiëreis! Heb je de andere delen gemist dan kan je hier en hier klikken. Ik had gehoopt dat ik nog 2 blogposten zou kunnen schrijven over deze reis, maar er is iets vreemd gebeurd met mijn sd-kaartje, waardoor al mijn foto’s (en dus ook die van Italië) zijn verdwenen. Ik had er letterlijk nog een paar staan op Instagram en zal het daarmee dus moeten doen. Go go go!
De volgende dag vertrokken we naar Pompeï, waar we ’s middags in het hotel pizza aten. Daarna zijn we naar het antieke Pompeï gaan kijken en het was er enorm warm. Als iemand die 6 jaar Latijn heeft gedaan, is het wel eens fijn om de wereld achter de verhaaltjes tot leven te zien komen, maar zo super veel was er nu ook niet te zien. Op een bepaald moment lieten de leerkrachten ons weten dat de meisjes wat mochten rondlopen en dat de jongens bij hen moesten komen, omdat de namen voor de gala-avond, die die avond was, getrokken zouden worden.
De jongens mochten niets zeggen en ik vond het echt enorm spannend, want je zou met die jongen moeten eten en bovendien moest je met hem een hele avond praten. En ik had vooral schrik dat dit met een jongen moest die ik totaal niet kende, want dat zou echt awkward zijn. Ik kon me dus ook niet mentaal voorbereiden op de avond. We maakten ons klaar, mooi kleedje, haar pretty, wat make-up op, en wachtten totdat de dates ons kwamen halen op de kamer. Ja dat was ook nog zoiets. Je wist dus pas wie je date was als ie voor je deur stond. Mijn twee kamergenotes waren al opgepikt door een jongen en ze hadden beide iemand die we goed kennen. Ik zat dus alleen in mijn kamer te stressen met de deur open, toen ik een jongen mijn kant zag uitkomen. Toen hij aan mijn deur stond en zei dat ik zijn deed was, sprong ik een gat in de lucht, want ik kende hem goed. Hij zei ook dat we nog een ander meisje moesten gaan ophalen, want hij had 2 dates. (Er waren minder jongens mee op reis.) Dat vond ik op de een of andere manier nog geruststellender.
Iedereen zag er zo mooi uit! Er werd een foto gemaakt op een grote trap en daarna gingen we eten. Ondertussen moest de jongen ook dingen over ons te weten komen, dus dat zorgde er ook voor dat we altijd wisten waarover we moesten praten. We hebben heel wat afgelachen en het was echt gezellig. Die avond was zo veel beter meegevallen dan ik zelfs maar had gehoopt!
De volgende voormiddag spendeerden we in de bus en onderweg stopten we ergens aan een verlaten kerkje om te eten. ’s Middags gingen we dan naar Assisi, waar we een kapel bezochten en waar het enorm regende! Al een geluk had ik mijn poncho nog, waardoor ik eruit zag als een vuilniszak, maar wel droog bleef. We arriveerden in een ander hotel en daar aten we ’s avonds het vreemdste dessert dat ik ooit heb gezien. Het leek gewoon op wat slagroom met kruimels op. Niet aan het klagen hoor, want het was wel lekker!
De volgende ochtend leek de hel los te barsten.
Ik leg het even uit. We stonden ’s ochtends op en het leek een gewone dag. We maakten ons klaar om naar het ontbijt te gaan, tot we plots een klop op onze deur hoorden. We dachten dat het waarschijnlijk iemand van onze vrienden vanop een andere kamer was, maar toen we opendeden, zagen we een leerkracht voor de deur staan die zei dat ze volop aan het bellen waren met België en dat we dus nog moesten wachten om naar het ontbijt te gaan. Wij waren helemaal in de war, want de leerkracht had niet gezegd wat er scheelde. We dachten dat er een aanslag was geweest of dat er terreurdreiging was en dat we dus niet verder mochten reizen. Maar ik stuurde een berichtje naar iemand uit een andere kamer om te vragen of zij wisten wat er aan de hand was. En dat was ook zo. Ze hadden een meisje van onze school moeten komen halen met de ambulance en het klonk allemaal zeer ernstig.
Toen we mochten gaan ontbijten, meldden de leerkrachten ons dat het meisje een hersenvliesontsteking had en dat ze geluk had gehad dat men er zo snel bij was, want anders was het waarschijnlijk fataal afgelopen. Dat nieuws sloeg in als een bom en iedereen moest bellen naar huis om uit te leggen wat de situatie was. Er werd zelfs gesproken om naar huis te gaan, maar dat was zeker geen goed idee: meer dan 12 uur op de bus zitten terwijl er een kans is dat nog iemand een hersenvliesontsteking heeft (het is besmettelijk). We kregen allemaal antibiotica en wachtten op nieuws van het meisje, dat in het ziekenhuis lag.
Een liedje dat ik speelde om mezelf wat te kalmeren, want ik had schrik, was Halsey’s ‘Coming Down’. De lyrics ‘Now we’re lost somewhere in outer space, in a hotel room where demons play’ was jammer genoeg heel toepasselijk op dat moment. Maar ik haalde wel om de een of andere manier steun uit dat liedje.
Ondertussen zaten we allemaal buiten voor het hotel, want daar moesten we uitgaan. Enkele jongens waren aan het voetballen en de bal geraakte op straat, waardoor twee auto’s lichtjes botsen. Ja, dat kon er ook nog bij. Al een geluk zijn ze snel verder gereden. Een leerkracht loste de wacht af van de andere leerkrachten bij het meisje, en de ouders kwamen toe. Wij zouden ondertussen verder reizen. Normaal gezien zouden we naar het strand gaan, maar dat ging, begrijpelijk, niet door. Sommige mensen waren echt respectloos tegenover het meisje en dachten alleen maar aan hunzelf. Daar kan ik dus absoluut niet tegen! Ik denk dat ze echt niet doorhadden hoe ernstig het was. Ik ga niet zeggen dat ik dat meisje super goed kende, maar dat hoeft toch helemaal niet om respect te hebben?
We stopten onder weg om te picknicken en (bijna) iedereen was een beetje triest, want we maakten ons zorgen om het meisje, ook al was haar toestand stabiel. Daarna reden we verder en kwamen we toe in ons laatste hotel, niet zo ver van Venetië. Ik lag met mijn 3 beste vriendinnen op de kamer, voor de eerste keer in heel de reis met hen allemaal, dus dat vond ik fijn. We zaten op de kamer en besloten dat het tijd was om ons een beetje te amuseren, want dat meisje zou er ook niets aan hebben als we allemaal triest zouden zijn. Dat was wel makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kreeg het persoonlijk ook even moeilijk toen we naar het strand gingen. Waarschijnlijk kwam het door al de stress, maar ik had echt het gevoel dat ik in het zuiden van Frankrijk zat en dat Jace in de buurt was. Toen miste ik hem enorm en ik was gewoon zo down dat ik gewoon al verdrietig word van eraan te denken.
Dan ben ik maar in de douche gekropen en geprobeerd om mezelf wat tot rust te brengen, wat wel redelijk is gelukt. Die avond lagen we met ons viertjes gezellig in een tweepersoonsbed!
De volgende dag gingen we naar Venetië, met de boot en het was echt zo dromerig en mooi. Maar mijn beste vriendin voelde zich niet zo goed en dan was er de bezorgdheid over de hersenvliesontsteking, maar haar symptomen waren helemaal anders. Ze had een van de typische reisziekten, zei een van onze leerkrachten. Toen we terug in het hotel waren heeft ze dan even op bed gelegen, terwijl ik met Alex in een andere kamer wat aan het spelen was met een of ander blubberballetje. Een tip: gooi het niet naar het plafond, want het zal er zeker blijven aanhangen!
Die avond hadden we onze laatste avond op hotel en dan is het de bedoeling dat iedereen iets voorbrengt, zoiets als een talentenshow, maar dan totaal niet serieus. Het was vooral de bedoeling dat het grappig was en zo heb ik samen met mijn vriendinnen een rap gemaakt over de reis en het was zo belachelijk, want we stonden in onze poncho en het was niet eens goed, maar het was zo leuk! Daarna zijn we met heel de groep in het donker naar het strand gegaan, wat echt geweldig was.
Samen met Alex ging ik terug naar het hotel om te gaan slapen en we lagen dus in ons bed, toen we een uurtje ofzo wakker schoten van onze 2 andere kamergenootjes. Féline had gegild en kwam bij ons kijken. Ze vroeg ons of we de kakkerlak niet hadden gezien die door haar benen was gelopen toen ze was binnengekomen. Probeer dan maar eens terug in slaap te geraken hé, met een kakkerlak die ergens op de kamer rondloopt. We hebben Gertrude de kakkerlak nooit meer teruggezien.
De volgende ochtend maakten we onze valiezen voor de laatste keer en vertrokken we naar Verona. Daar zagen we natuurlijk ‘het’ balkon van Romeo en Julia, maar voor de rest was er niet zoveel te zien. Er waren vooral veel winkels en het was dus een chill dagje, om wat te winkelen (kuch Sephora) en wat souvenirtjes (limocello) voor thuis te kopen.
’s Avonds aten we nog wat en dan konden we om 22.00 u. ofzo terug vertrekken naar België. Ik keek niet zo erg uit naar de terugreis, omdat je meer dan 12 uur op een bus moet zitten. We stopten wel om de paar uur, maar dan nog. Ik moet toegeven dat ik het grootste deel van de terugreis gewoon heb geslapen. Dat komt door het buseffect. Van het moment dat de bus begint te rijden, val ik gewoon in slaap. Dat heb ik dus vaak gehad tijdens deze reis in Italië. 😛
Om tien uur ’s ochtends kwamen we terug toe en kwam er een einde aan deze fantastische reis!
Deze reis had veel ups en downs en ik moet toegeven dat ik blij was als ik terug thuis was, maar ik ben zo blij dat ik ben meegegaan. Ik heb nieuwe mensen leren kennen of mensen beter leren kennen en ik heb geweldige plaatsen op aarde bezocht. En ik mis het wel! Als je ooit de kans hebt om naar Italië te gaan, moet je dat zeker doen.
Hallo iedereen! Inderdaad, gisteren kwam er nog een blogpost online en vandaag weer, wowie. Het leek me leuk om ook ongeveer na elke maand een overzichtje te plaatsen van al de boeken die ik in die maand gelezen heb. Hierbij wil ik even vermelden waarover de boeken gaan (vind ik niet zo gemakkelijk, want ik wil natuurlijk niets verklappen) en welke boeken ik zeker aanraad. Let’s start!
Twilight – Stephenie Meyer
Ik denk dat jullie allemaal wel het verhaal kennen, maar moest dat niet het geval zijn, dan leg ik het eens kort uit. Bella verhuist en komt dus terecht in een nieuwe school, waar ze Edward Cullen ontmoet. Ze wordt verliefd op hem en komt erachter dat hij een vampier is. Dit zorgt ervoor dat Bella soms in gevaar verkeert.
Ik heb al de boeken van Twilight al gelezen in het Nederlands en ik heb ook alle films gezien, maar het staat op mijn to-readlijstje om al de boeken ook in het Engels te lezen. Ik was bang dat het misschien moeilijk zou lezen, maar dat is helemaal niet het geval. Ik had niet eens door dat ik in het Engels aan het lezen was en ik moet toegeven dat ik Twilight precies liever in het Engels lees. Een aanrader!
Het huis van de nacht: ontwaakt- P.C Cast & Kristin Cast
De serie van ‘Het huis van de nacht’ is een van mijn favoriete boekseries. Het gaat over een vampierschool waar verschillende dingen gebeuren. Zoey is het hoofdpersonage, ze is begaafd met de verschillende elementen en heeft een goede connectie met de godin Nux. Ik wil niet te veel weggeven over deze serie, maar het is zo een aanrader! Er zitten goede moralen in, de vrouw speelt een grote rol en het is ook nog eens spannend.
Vermist – Helen Vreeswijk
Enkele jongeren gaan op stage in de Filipijnen, maar komen nooit aan op de stageplaats. Ze worden ontvoerd en de meisjes worden verkocht aan een of andere oude stam in de jungle, omdat de stam met een vrouwentekort zit.
Ikzelf was niet zo een fan van dit boek, omdat het voor mij nogal onrealistisch aanvoelt, hoewel het wel zeker kan gebeuren. En ik weet het, dat na al mijn bovennatuurlijke boeken. XD Ik weet niet, er is iets aan dit boek dat mij gewoon niet zo bevalt, en dit terwijl ik wel een enorme fan ben van Helen Vreeswijk!
De selectie – Kiera Cass
Bij de selectie krijgen 35 meisjes de kans op een beter leven door het hart te winnen van de prins Maxon. America Singer wordt geselecteerd, maar is daar niet zo blij mee, omdat ze al een liefde heeft. Maar als die het uitmaakt en ze de prins ontmoet, begint ze er anders over te denken.
Dit boek leest als een trein en vind ik een echte aanrader. Het is het eerste deel van een serie en ik kan niet wachten om de rest van de boeken te lezen! Het doet me een beetje denken aan ‘The Hunger Games’, omdat er vaak een grote kloof is tussen arm en rijk, maar het verhaal zelf is totaal anders.
Paper towns – John Green
Dit boek stond al lang op mijn to-readlijstje, vooral omdat over dit boek een film is gemaakt waarin Cara Delevingne meespeelt en het een boek is van John Green, duh. Na een vreemde nacht waarin Quentin door haar wordt meegesleurd, verdwijnt Margo de volgende ochtend.Wat volgt, is een zoektocht naar haar en Quentin vindt overal hints van Margo.
Dit boek raad ik zeker aan, want er waren momenten dat ik echt luidop lachte met wat er gebeurde (en op dat moment lag ik op het strand, beetje gênant) en het is ook gewoon goed geschreven. Er zitten verschillende waarheden in en soms word je echt geraakt door wat er gezegd wordt. Ik wil zeker eens de film zien!
Doodsakte – Robin Cook
De boeken van Robin Cook zijn van een hoger niveau vind ik, want er worden vaak moeilijkere termen gebruikt en je komt ook veel te weten over de medische wereld (hier stamcellen). Dat laatste vind ik heel erg interessant. Ik probeerde alles te begrijpen wat er gezegd werd en daardoor las het boek wat minder vlot. Dit boek gaat over een meisje Pia dat een stageplek bemachtigd heeft in een laboratorium van dr. Rothman en Yamamoto, die bezig zijn met een onderzoek naar stamcellen. Als deze twee mannen plotseling ziek worden en sterven, denkt iedereen dat dit een spijtig ongeluk op het werk was, maar Pia denkt daar anders over en gaat op onderzoek uit.
Dit boek was spannend, hoewel het niet zo vlot las. Ik moet zeggen dat ik nog wat meer verwacht had, maar ik vond het toch geslaagd!
De woorden van zijn vingers – Marian De Smet
Altijd als mij gevraagd werd wat mijn favoriete boek was, dan antwoordde ik ‘De woorden van zijn vingers’. Het was al zo lang geleden dat ik dit boek had gelezen, dus besloot ik om het nog eens te lezen en erachter te komen of het boek het inderdaad waard is om mijn lievelingsboek te zijn. En dat is het zeker!
Dit boek gaat over een dove jongen Rembrandt dat een meisje Clara ontmoet. Ze worden verliefd, maar het is niet allemaal vanzelfsprekend, want Rembrandt sluit zich vaak af, omdat hij het verleden niet kan loslaten.
Het boek is totaal niet melig en het is zeer aangrijpend. Op een bepaald moment werd ik zelfs heel emotioneel, maar het is zo mooi! Iedereen zou het eens moeten lezen. Het laat je beseffen hoe het leven van een doof persoon is en dat dat niet zo gemakkelijk is. Het geeft me zelfs motivatie om ooit gebarentaal te leren!
Welke boeken heb jij onlangs gelezen? Als je het graag zou willen dat ik iets uitgebreider schrijf over een bepaald boek, mag je me dat altijd laten weten! Bedankt voor het lezen van deze blogpost en tot de volgende. 🙂
Vandaag zijn we al weer de eerste dag van augustus. Wat vliegt de tijd! Maar geen nood, het is nog steeds zomer en vakantie, en er is dus veel tijd voor muziek. Vandaag laat ik jullie mijn favoriete liedjes van het moment horen.
Mama – Jonas Blue
Dit liedje hoorde ik voor het eerst in het zuiden van Frankrijk en ik was direct fan. Het is zo zomers en heeft een fijn melodietje.
Attention – Charlie Puth
Wat was ik geobsedeerd door dit liedje! Het heeft ook een tof melodietje en daarmee scoor je altijd bij mij.
There’s nothing holding me back – Shawn Mendes
Iets in dit liedje vind ik heel schattig, maar ook heel sterk. You know what I mean? En daarbij, Shawn mocht niet ontbreken in deze lijst, toch?
2U – David Guetta ft Justin Bieber
Dit liedje heb ik enkel maar geluisterd in de auto in het zuiden van Frankrijk en om de een of de andere reden kreeg ik er altijd kippenvel van. Ofwel stond de airco te hard. Dat is ook mogelijk.
Bon appétit – Katy Perry
Ik snap niet waarom dit lied zoveel haat krijgt. Oké, de videoclip is wat raar, maar het liedje is echt goed. Volgens mij gaat het over vrouwen die beschouwd worden als een lustobject en als je dan naar de videoclip kijkt, is die niet zo heel vreemd meer.
One more light – Linkin Park
Sinds de dood van Chester heb ik al heel wat afgeluisterd van LP. Maar dit liedje raakt me elke keer…
So far away – Mary Lambert
Dit liedje is niet nieuw, maar ik heb het nu pas ontdekt en ik hou ervan. Telkens als ik naar dit liedje luister, voel ik me verliefd, al ben ik dat niet!
Neen, sorry, geen Despacito. XD Ik hoop dat ik volgende maand opnieuw mijn favoriete muziek kan delen met jullie, want mijn favoriete liedjes veranderen de hele tijd. Zeker als ik een liedje graag hoor en het dan te veel op replay zet, waardoor ik het niet meer leuk vind. Ben ik de enigste die dat voorheeft? Okay, bye bye, tot de volgende! (Spoiler: dit is al sneller dan je zou denken.)
